Tiyatro, yenilik yapma sürecinin ve yenilikçi ekiplerin nasıl yönetileceği konusunda diğer sektörlere çok şey öğretebilir. Tiyatro prodüksiyonu, yenilikçi ekiplerin örnek alabileceği ilginç bir modeldir. Keza, tiyatro kumpanyaları operasyonel çalışma ile yenilikçi çalışma arasındaki dinamik ilişkinin de canlı örnekleridirler.
Bir tiyatro kumpanyasının yapısı operasyonel çalışma ile yenilikçi çalışma arasındaki ayrılmayı çok çarpıcı bir biçimde yansıtır. Çoğu tiyatro kumpanyasının günlük işlerin—yönetim, gişe, pazarlama vb.— yürütülmesinden sorumlu küçük bir idari birimi vardır. Eğer kumpanyanın kendi binası varsa, birtakım teknik departmanları da vardır: ışıklandırma, makyaj, sahne düzenlemesi, aksesuarlar vb. Ne ki, kumpanya çalışmasının merkezini bir dizi yaratıcı proje oluşturur. Bu projelerin her biri için teknisyenlerden, oyunculardan, müzisyenlerden ve tasarımcılardan oluşan ve başında bir yönetmenin yer aldığı proje ekipleri görevlendirilir. Yönetmen kumpanyanın sanat yönetmeni olabilir hem proje lideri hem de işlevsel yönetici olarak çalışabilir ya da sadece o eseri sahneye koymak üzere dışarıdan sözleşmeyle tutulmuş biri olabilir.
Tiyatro prodüksiyonları ile diğer yenilikçi projeler arasında birtakım ortak özellikler vardır.
- Zamanla sınırlıdırlar. Her prodüksiyon kendi kendine yeterli bir projedir ve ileriye atılması mümkün olamayan bir son tarihi vardır: gala.
- Kendilerine özgü kaynakları vardır. Her prodüksiyonun bütçesi ayrı hazırlanır. Kaynaklardan çok azı kalıcıdır: belki bir bina ve bazı teknik donanımlar. Prodüksiyondan sorumlu ekiplerin çoğu belirli bir süreye bağlanmış sözleşmelerle çalışır.
- Çok-disiplinlidirler. Her bir prodüksiyonun başarısı ekibin tamamının sahip olduğu beceri çeşitliliğine bağlıdır.
Prodüksiyon yönetmeni bu ekibi ustaca ve yaratıcılıkla yönetmek zorundadır. Keza, dışarıdaki yarardaş ağını da yönetmelidir: tiyatronun yönetim kurulunu, sponsorları, idari personeli, yerel otoriteleri ve finansman kurumlarını. En önemli yarardaş grubunu elbette izleyiciler oluşturur; bunlar arasında eğitim grupları, tiyatronun dostları kulüpleri, abone kuruluşlar ve basın da bulunur.
Keza, yenilikçi projeler oluşturulurken, bir tiyatro prodüksiyonunun ilerleme sürecinden de ders çıkartılabilir. Tiyatro deneyiminin bu yönü genellikle kapalı kapılar ardında cereyan eder ve pek bilinmez.
• Prodüksiyon belirli bir hedefle başlar. Yönetim diliyle ifade edilecek olursa, bu hedef prodüksiyonun "misyonu"dur. Bu misyon kendisini genellikle bir oyun yazarı tarafından kaleme alınmış bir metin olarak ifade eder. Bu metin başlangıç noktasını oluşturur: Ekibi harekete geçiren bir dizi talimat içerir. Bazı prodüksiyonların başlangıç noktası farklı olabilir: örneğin bir edebi eseri veya belli bir yerel meseleyi ya da tarihsel olayı oyunlaştırma arzusu. Prodüksiyonun elbette ona kimliğini kazandıran bir adı olmalıdır; projenin amacı o adın temsil ettiği şeyi yaratıcı ve eğlendirici bir biçimde gerçekleştirmektir.
• Bir sonraki adım bir ekip oluşturmaktır. Bu ekibin büyüklüğü ve bileşimi elbette o projenin ihtiyaçlarına göre tespit edilecektir. Oyuncular belirlenecek, yönetmen atanacak, bir tasarımcı seçilecek—ve belki bir besteciyle sözleşme yapılacaktır.
• Proje, o projenin vizyonunun aktarıldığı bir toplantıyla başlayacaktır. Tanışmak ve projenin başlamasını kutlamak üzere hini ekip, belki de koskoca bir gün boyunca bir araya gelecektir. Bu, ekibin ilk kez birbirini tanıdığı ve gala gecesine doğru yolculuğu başlattığı törensel bir olay, çok önemli bir andır. Projenin vizyonu herkesin görebileceği bir somutlukla sunulur. Bu olayın önemli bir unsuru da prodüksiyon tasarımına bakıştır; tasarımcı sahne maketlerini ve kostüm tasarımlarını gösterir ve genellikle kısa bir sunuş yapar.
• Bir sonraki adım, prova dönemidir. Ekipte yer alan herkes, prodüksiyon vizyonunu akılda tutarak ve gittikçe yaklaşan son tarihi göz ardı etmeden, kendi katkısını sunmak üzere elinden geleni yapar. Bu aşamadaki en büyük tehlike, ekibin farklı kesimlerinin birbirlerinden kopuk çalışmasıdır; prodüksiyonun ortak vizyonunu korumak ve oyunun, müziğin, tasarımın ve ışıklandırmanın uyumlu gelişmesini güvence altına almak üzere, sık sık bir araya gelmek zorunlu olabilir.
• Bir sonraki törensel olay teknik provalardır. Prodüksiyonun bütün parçaları ilk kez bir araya getirilir. Bu parçalar yavaş yavaş, çoğu kez olağanüstü sıkıcı bir yavaşlıkta, birbirlerine monte edilir.
• Ekip yeterince talihliyse, prodüksiyonun birkaç ön gösterisi de mümkün olabilir. Bu da aslında prova sayılır. Çoğunlukla bedavaya ya da indirimli fiyatlarla, oyunu seyretsinler diye izleyiciler davet edilir—gelenler çalışmanın henüz tamamlanmadığını bilirler.
• Ve nihayet, prodüksiyonun galası yapılır. Proje esas olarak tamamlanmıştır; daha sonraki gösterilerde daha da gelişmesi ve bir takım değişikliklere uğraması söz konusu olsa bile, prodüksiyon para ödeyerek izlemeye gelmiş olan seyircilere sunulabilecek hale gelmiş olmalıdır. Keza bu da çok törensel bir olaydır; ekip üyeleri birbirlerine kart ve çiçek gönderirler ve çoğu kez oyundan sonra olayı bir partiyle kutlarlar.
Yeniliğe Tiyatro Deneyimi Penceresinden Bakmak
|
Tiyatro prodüksiyonu
|
Yenilik projesi
|
· Misyon
· Ekibi oluşturma- oyuncuların
belirlenmesi, vb.
· Vizyon (tasarım)
· Provalar
· Teknik prova
· Ön gösteriler
· Gösteri
· İzleyici tepkilerinin gözlenmesi
|
· Bütünsel görev
· Çeşitliliğe sahip bir ekip
· Oluşturma
· Vizyonun verilmesi
· Becerilerin uygulanması
· "Hayata geçirme" öncesinde,
parçaların bir araya
· Getirilmesi
· Pilot uygulama veya test
· Son tarih
· Müşteri tepkilerinin gözlenmesi
|
Adı öyle olmasa da bu eksiksiz bir proje takvimidir. Prodüksiyon sürecinin bu aşamalarının her biri yenilik projesinin bir aşamasına tekabül eder. Bütün yenilik projeleri baştan sona bütünsel bir görev olarak örgütlenmek zorundadır. Bu projeler çok-işlevli bir ekibin gerektirdiği beceri çeşitliliğine sahip olmalıdır—bu becerilere sahip kişilerin de birlikte üretken olmanın yollarını bulmaları gerekir. Projeler ancak, eğer önlerine koydukları amaca ilişkin güçlü bir vizyonları varsa, başarı şansına sahip olabilirler; vizyon ne kadar güçlüyse, proje ekibinin göstereceği bağlılık da o kadar yüksek olacaktır. Projenin ilerlemesinin yönetilebilmesi için, buna ilişkin açık ve seçik bir protokolün varlığı gerekir. Son tarih, yani sonuçların ortaya konmasının beklendiği nokta da, bir gala gibi olmalıdır; ekibin işi zamanında teslim etme konusunda gerçek bir ivedilik duygusuna sahip olması gerekir
Tiyatro deneyimi yenilik projesi yöneticilerinin önüne yanıtlamaları gereken birtakım sorular koyuyor.
• Projenin net bir kimliği var mı? Projenin "vizyonu" ne? Nereye varmak istediğinize dair yeterince açık bir fikre sahip misiniz? Bu kimlik, proje ilerledikçe ortaya çıkması kaçınılmaz karmaşıklıklara ve muğlaklıklara dayanabilecek sağlamlıkta olmalıdır.
• Ekibiniz bu işe uygun mu? İşe uygun insanları bir araya getirebildiniz mi? Oynayacakları rol ve sorumlulukları yeterince açık mı? Birbirleriyle olan ilişkilerinin; kendi görevlerinin ve bunların diğer ekip mensuplarının görevleriyle olan bağlantılarının farkındalar mı? Projenin gerektirdiği öğrenme çabasına girmeye, riskleri üstlenmeye, işbirliğini ve sabrı göstermeye hazırlar mı? Ekibinizi bu proje etrafında nasıl oluşturmayı ve ekibin henüz ortada olmayan bu çalışmaya bağlılığını nasıl sağlamayı düşünüyorsunuz?
• Projenin vizyonunu ekibe nasıl aktaracaksınız? Ekip oluşturmanın ve projeyi kendi ayakları üzerine sağlamca oturtmanın ilk adımı olarak, provaların ilk gününe benzer bir etkinlik kuşkusuz çok yararlı olacaktır. Projenin hedefi konusunda—tasarımcının sahne maketi veya kostüm çizimleri için yaptığına denk düşecek şekilde—herhangi bir somut vizyon sunabilecek durumda mısınız? Böyle bir toplantının "törensel" yönünü ihmal etmeyin. Bu başlangıç toplantısı size, ekip mensuplarına projenin önemini ve bir ekip olarak taşıdıkları değeri kavratma şansını verir.
• Zengin girdilere sahip misiniz? McBurney'in projesi büyük miktarlarda şevklendirici girdilere—ekipte fikir kıvılcımları yaratan ve ekibi yeni ve keşfedilmemiş diyarlara doğru yola çıkartan fikir ve enformasyona—dayanıyordu. Boşlukta duran bir ekipten, kendiliğinden birtakım fikirlere sahip olmasını beklemeyin. Siz fikirler için başka nerelere bakacaksınız?
• Proje yöneticisi olarak rolünüz nedir? Nasıl bir liderlik yapmaya niyetleniyorsunuz? McBurney kendisine koordinatörlük rolünü, bir vizyon doğrultusunda girdilere ince ayar yapma rolünü biçiyor. Eğer yapmaya çalıştığınız yeniliğin ne olduğu konusunda aşırı bir netliğe sahipseniz, o zaman ekip buna kendi katkısını yapamayacak demektir.
• Projeyi nasıl planlayacaksınız? Planı fazla ayrıntılı yapmak, işbirliğine dayalı çalışmadan kaynaklanması beklenen yaratıcılığı boğabilir. Projenin amacı bir şey yaratmaktır; başlangıç vizyonunuzun gittikçe daha çok ete kemiğe bürünmesini sağlamaktır. Planların daha baştan en ince ayrıntılarına kadar yapılması ne mümkündür ne de doğru. Bütün planlar geçicidir; projeyi planlamaktan bütün amaç, değiştirebileceğiniz bir plana sahip olabilmektir. Proje mensuplarının McBurney'in oyuncularının projeyi ayakta tutabilmek için gösterdiğine benzer bir yoğunlaşmayı ve sabrı gösterebilmeleri gerekir. Ekibin değişik üyelerinin projenin farklı yönleri üzerinde birbirleriden kopuk olarak çalışıp çalışmadıklarına özellikle dikkat edin. Kaydedilen ilerlemeyi kontrol edebilmek için düzenli toplantılar yapmayı ve diğer fırsatlardan yararlanmayı takviminize almanız gerekir.
• Parçalan nasıl bir araya getireceksiniz? Projeyi takdim etme veya tamamlamaya yönelik bir planınız var mı? Testler için yeterli zaman ayırdınız mı? Her şeyden bir anlam çıkarmakta acele etmeyin. McBurney'in ekibi prodüksiyonun tamamını bir araya getirmeye kalkışmadan önce, toplam on haftanın yedi haftasını çalışmakla geçirdi. Sabırlı olun. Başlangıç aşamaları üzerinde düşünmeye yeterince zaman ayırın.
• Yeniliğin bir "ön gösteri"sini yapabiliyor musunuz? Bir pilot çalışma yapabilir veya ürünü önce sadece belirli yerel bölgelerde piyasaya sürebilirsiniz. Müşterilerinizi sürüm-öncesi evreye katmaktan büyük yararlar sağlayabilirsiniz.
• Gala ne zaman? Tiyatro ortamının bir yenilik projesi bağlamına aktarılması en zor unsuru budur. Kesin bir son tarih zihinsel yoğunlaşma sağlamakta harikalar yaratır; zorunluluk gerçekten de yeniliğin anasıdır. Tiyatroda gala galadır; duyurusu yapılmış, biletleri satılmıştır. Ertelemek başarısızlığı ilan etmek olur. Buna karşılık, çoğu yenilik projesi genellikle ileriye atılabilir. Eğer ekip böyle olacağından haberdarsa, enerji dağılabilir ve yaratıcılık yok olabilir. Acaba, ekibin ciddiye alacağı dışa yönelik bir son tarih koymanız mümkün olabilir mi: sürümün kamuoyuna ilanı ya da önemli bir ticari fuara katılma gibi? Keza, bir "ilk gece partisinin, ekibin gösterdiği çabaların ve duygusal bağlılığın hakkını teslim eden bir kutlamanın ne kadar değerli olduğunu akıldan çıkarmayın.
Başarılı bir proje ekibi nadiren kendiliğinden oluşur. Bunun için çaba gösterilmesi gerekir. Ekibi bir işlevsel birim olarak değil, bir topluluk olarak görün. İnsanların çalışırken normal olarak uydukları operasyonel kurallara daha az vurgu yapın. İnsanları, "biz burada işi hep böyle yaparız" a alternatifler bulmaya özendirin. Ekibinizin çeşitliliği onun en güçlü yanıdır: Düşünce farklılıklarını teşvik edin ve gerçekliğin çok çeşitli biçimlerde yorumlanmasına imkân tanıyın. Diyalog kurun ve ekip içi sohbetlerin daha az çatışmacı ve daha çok yaratıcı olmasının yollarını arayın. Enformasyonu ekip için erişilebilir küm.
Ekip oluşturmanın en güçlü unsuru projenin kendisidir. Bunu tiyatro jargonuyla ifade edecek olursak, "önemli olan oyundur". Proje her şeyden önce gelir. Bu bazen, projenin iyiliği için, hoşa gitmeyen kararlar almak anlamına gelir. Ekibin projeye ve son tarihe odaklanmasını ve bunu yitirmemesini sağlayın. Ekip mensuplarının katkılarına saygı gösterin ve onları bundan ötürü onurlandırın. Onlara yaptıkları çalışmaları, sadece proje bitiminde değil, proje sırasında da sunma olanağını verin. Yönetirken geri planda durun; projenin başarısının sadece size ait olmadığını, onların kendi sorumluluklarının eseri olduğunu görmelerini sağlayın.