THOMAS-KILMANN Çatışma Modeli

MentalPress 30

Birden fazla kişi ile ilgili herhangi bir durumda, çatışma ortaya çıkabilir. Çatışmanın nedenleri felsefi farklılıklar ve uzak hedeflerden güç dengesizliklerine kadar uzanmaktadır. Yönetilmeyen veya yetersiz yönetilen çatışmalar güvende bir bozulma yaratır ve üretkenliği de engeller. Beş çatışma yönetimi stratejisinin temel olarak anlaşılmasıyla insanlar, onarımın ötesine geçmeden önce anlaşmazlıkları daha iyi ele alabilirler.

1. Rekabet

Rekabet, bir tarafın kazanıp kaybedeceği sıfır toplamlı bir oyun olarak çalışır. Son derece iddialı kişilikler genellikle çatışma yönetimi stratejisi olarak rekabete geri dönerler. Rekabet stratejisi, acil durumlar gibi sınırlı sayıda çatışmada en iyi şekilde çalışır.

2. İşbirliği

İşbirliği, birden fazla kişi tarafından belirlenen fikirleri bütünleştirerek çalışır. Olay herkes için kabul edilebilir yaratıcı bir çözüm bulmakla çözülür. İşbirliği, yararlı olsa da, tüm çatışmalara uygun olmayan önemli bir zaman taahhüdünü gerektirir.

3. Uzlaşma

Uzlaşma tipik olarak, bir çatışmanın her iki tarafın da kabul etmesini gerektirir. Ancak kabul edilemez bir çözüm oluşturmak için kendi konumlarının unsurlarından vazgeçmesini gerektirmektedir. Bu strateji, çoğunlukla tarafların yaklaşık olarak eşdeğer güce sahip olduğu çatışmalarda hüküm sürmektedir.

4. Kaçınma

Kaçınma süresiz çatışmayı durdurmaya çalışmaktır. Çatışmayı geciktirerek ya da görmezden gelerek, sorunun bir çatışma olmadan kendiliğinden çözülmesini umar. Çatışmayı bu yöntemle önleyen kişiler sıklıkla düşük saygınlığa sahiptir ya da düşük güç pozisyonuna sahiptirler.

5. Uyma

Uyma, esas olarak, karşı tarafa istediği şeyi vermeyi gerektirir. Bu stratejinin kullanımı genellikle taraflardan biri barışı korumak veya konuyu küçük olarak algılamak istediğinde ortaya çıkar.