Bilgi yönetimine ilişkin üç "tabaka" oluşturulabilir.
ÜÇ BİLGİ TABAKASI
1. Örgütün en alt düzeyinde, bilginin temel "tabakası" bulunuyor; bu tabaka hem—örgüt kültürüyle ve usulleriyle ilişkili—örtük bilgiyi hem de belgeler, dosyalama sistemleri ve bilgisayarlaştırılmış veri tabanları biçiminde açık bilgiyi kapsıyor. Bu arşivsel tabaka aslında değişimi kolaylaştırmanın, bilgi temelini yenilemenin ve öğrenime destek olmanın esas aracı durumunda.
2. İkinci tabakayı "iş sistemi"—yani üretim ve müşteri hizmetleri—oluşturuyor; normal rutin faaliyetler burada yürütülüyor.
3. En üst tabaka, kendi kendini örgütleyen çok sayıda ekibin bilgi yarattığı bir alan. Bu ekipler ortak bilgi yaratımını birlikte gerçekleştiriyorlar.
Birtakım temel bilgi alanlarını içeren bilginin temel tabakası, temel yetkinliklere ve bunların nasıl geliştirilebileceğine ilişkin yeni içgörüler kazandırabilir. Şirketin bilgi varlıkları burada bulunur
Bu bilgi varlıklarının bilgi uygulama sistemleri içinde bir araya getirilmeleri söz konusu olabilir; ortaya çıkacak kombinasyonların boyut ve derinlikleri şirketin neye ihtiyaç duyduğuna bağlı olacaktır. Örneğin, eğer bir faaliyet dışarıya ihale edildiyse, şirketin dışarıya ihale edilen bu sisteme ilişkin bilgisi azalacak, ama onun yerini, ihale sözleşmesini yönetme yeteneğiyle doldurmak gerekecektir. Bilgi uygulama sistemleri; akışkan dağıtım sistemlerini (fizik ile yapı mühendisliği bileşimi), çevre yönetimini (ekoloji, maliye/iktisat ve sosyal politika) ve sermaye yönetimini (ET, yapı mühendisliği, maliye/iktisat) içerir.
Bu yaklaşımın, şirketi yürütmek için hangi temel bilgi alanlarının şart olduğu konusunda bir tartışma başlatacağı açıktır. Şirketin gelecekteki gelişmesi açısından arzu edeceği değerlendirme ölçütlerine tabi kılınarak bu temel bilgi uygulama sistemleri iş faaliyetlerine dönüştürülebilir. Böyle bir şey, temel yetkinlikler ve dışarıdan temin konusundaki çatışmalı tartışmaya çok daha yapılandırılmış, bilgi temelli bir yaklaşım gösterilmesini sağlayacaktır.